ارتباط عجیب آنفلوآنزا با خطر زوال عقل - وبگاه مجوز بازی

به گزارش وبگاه مجوز بازی، مطالعات اجرا شده روی انسان ها نشان می دهد قرار گرفتن در معرض عفونت های میکروبی در طول دوران زندگی یک فرد با کاهش بیشتر عملکرد شناختی مرتبط با سن همراه است.

به گزارش ایرنا، محققان در یک مطالعه تازه روی حیوانات، تأثیر التهاب ناشی از عفونت های میکروبی مکرر بر عملکرد شناختی را با تجویز متناوب لیپوپلی ساکارید(یک سم باکتریایی التهاب زا)، به موش ارزیابی کردند.

این مطالعه نشان داد التهاب خفیف تا میانه ناشی از تجویز مکرر لیپوپلی ساکارید، به نقص در حافظه و یادگیری در موش هایی که در اوایل میانسالی خود بودند، منجر می گردد.

این یافته ها در موش های پیر نشان داد بیماری خفیف تا میانه ناشی از عفونت های میکروبی به ویژه در حیواناتی که مستعد آسیب های شناختی بودند، ممکن است به درمان تهاجمی تری نسبت به مراقبت های استاندارد کنونی احتیاج داشته باشد.

توصیه پزشکی برای مبتلایان به عفونت های خفیف تا میانه معمولاً شامل استراحت کافی و نوشیدنی بیشتر مایعات است. یک مطالعه تازه که در مجله Brain Behavior و Immunity منتشر شده، نشان می دهد التهاب مکرر ناشی از تجویز یک سم باکتریایی به موش های میانسال به کمبود شناختی می انجامد. این کمبود شناختی با تغییراتی در انعطاف پذیری نورون ها در هیپوکامپ که نقش محوری در یادگیری و حافظه دارد، همراه بود.

افراد مسن بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های میکروبی هستند و چنین عفونت هایی می توانند کاهش عملکرد شناختی را در این افراد تشدید کند و به اختلال شناختی خفیف یا زوال عقل بینجامد.

یافته های این مطالعه نشان می دهد درمان های تهاجمی تر می تواند برای افراد مسن برای جلوگیری از آثار ماندگار این عفونت ها بر عملکرد شناختی ضروری باشد. با این حال، این موضوع حائز اهمیت است که این تحقیق روی مدل موش صورت گرفته و تعمیم پذیری این نتایج به انسان معین نیست.

التهاب ممکن است به روند پیری مغز یاری کند

کاهش بعضی از توانایی های شناختی در طول فرایند پیری طبیعی مشاهده می گردد که پیامد فرآیندهای زیستی مرتبط با پیری مغز است. پیری پاتولوژیکی مغز، با اختلال شناختی مشاهده شده در بیماری های تحلیل برنده عصبی مانند آلزایمر مرتبط است.

مطالعات بیانگر آن است که التهاب ناشی از عفونت های میکروبی می تواند در پیری مغز نقش داشته باشد. بطور مثال، قرار گرفتن بیشتر در معرض عوامل عفونی در طول زندگی با عملکرد شناختی پایین و کاهش بیشتر عملکرد شناختی در سالمندان مرتبط است.

علاوه بر این، مطالعات در مدل های حیوانی نشان داده است التهاب ناشی از قرار گرفتن در معرض میکروب می تواند بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارد. یکی از مدل ها برای آنالیز تأثیر التهاب ناشی از عفونت های میکروبی، تزریق لیپوپلی ساکارید (LPS) به حیوانات است. لیپوپلی ساکارید در غشای خارجی باکتری های گرم منفی یافت می گردد.

این مطالعات حیوانی نشان داد تزریق LPS می تواند اندازه سیتوکین ها را که در دسته پروتئین های التهابی است، در مغز افزایش دهد و باعث نقص در عملکرد شناختی گردد. علاوه بر این، آثار نامطلوب LPS با افزایش سن آشکارتر می گردد.

بیشتر این تحقیقات تأثیر یک دُز یا تجویز مداوم LPS را بر مغز و عملکرد شناختی آنالیز نموده اsj. این مطالعات نشان داده اند که التهاب ناشی از تزریق یک دُز LPS، می تواند تغییرات پایدار در مغز ایجاد کند.

با این حال، تحقیقات گسترده ای در خصوص تأثیر قرار گرفتن مکرر در معرض عفونت های میکروبی در طول عمر بر تغییرات مغز و عملکرد شناختی انجام نشده است. شواهد محدود حاصل از مطالعات حیوانی نشان می دهد تجویز مکرر LPS می تواند خطر اختلال عملکرد شناختی را در مدل های تراریخته حیوانی بیماری آلزایمر افزایش دهد.

نویسندگان این مطالعه برای پی بردن به تأثیر قرار گرفتن در معرض عفونت های میکروبی در طول عمر بر عملکرد شناختی، تأثیر التهاب مکرر ناشی از تزریق متناوب LPS را بر عملکرد شناختی موش های سالم میانسال آنالیز کردند.

التهاب ناشی از LPS بر یادگیری و توانایی حافظه تاثیر می گذارد

پژوهشگران در این مطالعه دزهای افزایشی LPS را هر 15 روز به مدت 2 و نیم ماه به موش ها تزریق کردند. مطالعات قبلی نشان داده بود تزریق مکرر همان دز LPS به تحمل پذیری دارو منجر می گردد که شامل حذف واکنش التهابی است.

پژوهشگران برای اجتناب از این مشکل، از دُزهایی که به تدریج افزایش می یافت، در طول پنج تزریق استفاده کردند. هر تزریق LPS به بیماری خفیف منجر می شد که موش ها در طول دوره 15 روزه بهبود می یافتند.

محققان برای ارزیابی عملکرد شناختی حیوانات دو هفته پس از تزریق دُز نهایی لیپوپلی ساکارید، اقدام به انجام آزمون رفتاری کردند. آنها بعلاوه حیوانات را کشتند تا تاثیر التهاب ناشی از لیپوپلی ساکارید را روی مغز طی 5 تا 6 هفته بعد از آخرین تزریق این ماده، آنالیز نمایند.

موش های گروه کنترل آب نمک دریافت کردند. این موش ها در آغاز این مطالعه 10 ماهه بودند که تقریباً زمان انتقال از اواخر بزرگسالی به میانسالی است.

موش هایی که LPS دریافت کردند، نقص شناختی در یادگیری و حفظ اطلاعاتی که روز گذشته آموخته بودند، نشان دادند.

پس از آنالیز بافت مغز، محققان مشاهده کردند موش هایی که به طور متناوب LPS به آنها تزریق می شد، تغییراتی را در هیپوکامپ نشان دادند. هیپوکامپ نقش کلیدی در حافظه و یادگیری دارد و یکی از منطقه ها مغز است که اولین نشانه های تباهی را در بیماری آلزایمر نشان می دهد.

این تغییرات شامل افزایش بیان ژن سیتوکین اینترلوکین-6 (IL-6) در هیپوکامپ موش های تحت درمان با LPS بود. این نتایج با مطالعات قبلی که نشان دهنده اندازه بالای IL-6 در نواحی مغز مربوط به عملکرد شناختی، پس از تزریق LPS است، مطابقت دارد.

محققان بعلاوه دریافتند تجویز LPS انعطاف پذیری بین نورون ها را تعدیل می نماید، اما انتقال سیگنال پایه را تغییر نمی دهد. به ویژه موش هایی که LPS دریافت کردند، کاهش تثبیت سیناپسی بین نورون ها در هیپوکامپ نشان دادند.

تثبیت سیناپسی (LTP) تقویت سیناپس ها بین نورون ها پس از فعال شدن مکرر یک نورون به وسیله نورون دیگر است. این تقویت اتصالات بین نورون ها باعث می گردد نورون به وسیله نورون متصل به آن آسان تر فعال گردد. کاهش تثبیت سیناپسی در نورون های هیپوکامپ موش های تحت درمان با LPS به ویژه با توجه به این که تثبیت سیناپسی مکانیسم اساسی شکل گیری خاطرات و یادگیری است، قابل توجه است.

این نتایج نشان می دهد التهاب مکرر ناشی از تزریق LPS در موش های میانسال می تواند به نقص شناختی همراه با تغییرات در هیپوکامپ بینجامد.

خرید انواع کوله و کیف ها از برند بانگه Bange

خرید انواع کوله و کیف ها از برند بانگه Bange

مشاهده و خرید

yektanet-logo-sign

تبلیغ

دکتر الیزابت انگلر چیوراتزی یکی از نویسندگان این مطالعه و متخصص علوم اعصاب رفتاری در دانشگاه تولان در آمریکا گفت: این یافته ها نتایج مهمی برای بیماری و سلامت مغز در انسان ها دارد.

وی اضافه نمود: در حال حاضر، استاندارد مراقبت از سرماخوردگی یا بیماری آنفلوآنزا ماندن در خانه، استراحت زیاد، خوردن سوپ است تا به بدن اجازه دهید کار پاکسازی عفونت را انجام دهد.

این محقق گفت: این رهنمود به طور گسترده برای همه اعمال می گردد و بدون توجه به خطر ابتلا به زوال عقل بعدی (به عنوان مثال بیماران حامل ژن های مرتبط با آغاز زودرس آلزایمر) ارائه می گردد.

وی گفت: یافته های ما ممکن است اولین گام در یک سری مطالعات باشد که می تواند نشان دهد درمان سرماخوردگی یا سایر منابع عفونت متناوب در بیمارانی که در معرض خطر بالای زوال شناختی/زوال عقل هستند، ممکن است به توصیه های تهاجمی تری از استاندارد استراحت و مصرف مایعات احتیاج داشته باشد.

این داده ها بعلاوه ممکن است نشان دهد سابقه عفونت های شبه آنفلوآنزا می تواند یک پیش بینی نماینده اختلال عملکرد شناختی در مراحل بعدی زندگی باشد.

چیوراتزی هشدار داد که این نتایج ممکن است قابل تعمیم به انسان باشد یا نباشد.

وی گفت: ترکیب سیستم ایمنی بین موش و انسان مشابه است، اگرچه تفاوت های مهم گونه ها در نحوه واکنش آنها شناخته شده است و تعمیم پذیری این یافته ها در جمعیت های انسانی احتیاج به آنالیز بیشتر دارد.

نویسندگان این تحقیق قصد دارند مکانیسم های موثر در بروز نقص های شناختی پس از تجویز مکرر LPS را آنالیز نمایند.

وی اظهار داشت که آنها تأثیر عفونت های ویروسی بر عملکرد شناختی را آنالیز ننموده اند و در حال حاضر در حال آنالیز تأثیر آن در یک مدل حیوانی هستند.