سرنوشت 7 میلیون شاغل بدون بیمه چه می شود؟
به گزارش وبگاه مجوز بازی، حدود هفت میلیون نفر شاغل بدون بیمه در کشور داریم که هر حادثه ناگهانی و کوچکی می تواند آنها را از پای درآورد، چه برسد به دوران سالمندی و ناتوانی برای کار.
افرا د فاقد بیمه در معرض فقر
افرادی که به نظر می رسد در مشاغل کم درآمد و ناپایدار کار می کنند و حتی با وجود کار هم درآمدشان چندان دردی از آنها دوا نمی کند. درآمد کمی که باید هزینه مسکن ، خوراک و… شود و از آن برای پس انداز کردن برای روزهای بیکاری آنها هبچ باقی نمی ماند.
برخی می گویند درآمدشان آنقدر کم است که همان چند روز اول ماه تمام می شود و بقیه ماه را به سختی می گذرانند. در همین حال کرونا هم شرایط را برای آنها بسیار سخت تر کرد. کسانی که مجبور به خانه نشینی شدند و دیگر همان درآمد اندک را هم ندارند. آن هم در شرایطی که نرخ تورم کل کشور در آبان ماه سال جاری، 44.4 اعلام شده و چشم انداز مالی ایران نیز چندان امیدبخش نیست.
احمد میدری، معاون سابق وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی در این مورد به وبگاه مجوز بازی می گوید: این افراد پیش از سالمند شدن در معرض فقیر شدن هستند. مثلا اگر حادثه شغلی برای این افراد پیش بیاید یا بیمار شوند و نتوانند در هنگام بیماری کار کنند. اگر کارگر از ساختمان بیفتد و موجب قطعی پایش شود تا آخر عمر معلول است و هیچکس هم به او کمک نمی کند.
او می گوید افراد شاغل بدون بیمه هنگام سالمندی نیز به احتمال زیاد با فقر روبه رو می شوند. هنگام پیری کسی از آنها حمایت نمی کند.
اما شاغلان بدون بیمه بیشتر در کدام حرفه ها مشغول به کار هستند؟ میدری در این مورد می گوید: حدود 24 میلیون شاغل داریم کل بیمه شدگان اما حدود 17 میلیون نفر هستند. در بخش های مختلف از جمله کشاورزی، حمل و نقل و کارگاه های کوچک می شود.
قانون برای بیمه چه می گوید؟
این در حالی است که بر اساس اصل بیست و نهم (29) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز، برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بی سرپرستی، درراه ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی همگانی در نظر گرفته شده است.
بنابراین دولت باید طبق قوانین، از محل درآمدهای عمومی و درآمد حاصل از مشارکت مردم، خدمت و حمایت های مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین کند.
تبعیض دولت برای پرداخت حق بیمه افراد
معاون سابق وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی درباره بیمه کردن افراد شاغل می گوید: طرح بیمه فراگیر و نظام چندلایه سازمان تامین اجتماعی که سال هاست مطرح شده است و به منظور تحت پوشش قرار گرفتن افراد شاغل بدون بیمه است. بر اساس قانون دولت باید برای کلیه افراد حق بیمه واحد برای بیمه آنها پرداخت کند. مثلا به همه به اندازه سه درصد از حداقل دستمزد به سازمان بیمه گر پرداخت کند. یعنی سهم دولت برای همه گروه های درآمدی باید به صورت مطلق یکسان باشد. یعنی برای هر ایرانی 100 هزار تومان جهت اشتغالش به سازمان تامین اجتماعی یا سازمان بیمه گر پرداخت کند.
مبدری دامه می دهد: اما در حال حاضر این سه درصد بستگی به درآمد فرد دارد. یعنی اگر فردی 10 میلیون تومان درآمد دارد دولت سه درصد از آن یعنی 300 هزار تومان به سازمان بیمه گر کمک می کند و اگر کسی سه میلیون دریافت می کند دولت 90 هزار تومان کمک می کند.
او می گوید: در این میان گروهی هم هستند که دولت 15 درصد از دستمزدشان را به سازمان بیمه گر کمک می کند. یعنی اگر سه یا پنج میلیون دریافت کند دولت حدود 750 هزار تومان برای حق بیمه کمک می کند.
میدری با بیان اینکه تبعیض های مختلفی در سیستم داریم، ادامه می دهد: این تبعیض ها در قانون ساختار نظام جامع تامین اجتماعی مصوب سال 1383 ممنوع شد اما متاسفانه هنوز ادامه دارد. اگر دولت این عدالت در پرداخت را رعایت کند، امکان بیمه شدن سایر اقشار هم به وجود می آید. این تبعیض ها باید به سمت حمایت یکسان از همه شاغلان کشور تغییر پیدا کند.
منبع: تجارت نیوز