چه کسی بهتر از یحیی - وبگاه مجوز بازی

به گزارش وبگاه مجوز بازی، پرسپولیس بعد از وقفه ای یک ساله پیروز شد بار دیگر فاتح لیگ برتر گردد تا همچنان به یکه تازی اش در فوتبال ایران ادامه دهد. آن ها بعد از کسب پنج قهرمانی متوالی که دوتای آخرش با یحیی گل محمدی بود، فصل پیش قافیه را به استقلال واگذار کردند، ولی این فصل دوباره با ارائه بازی هایی منسجم به ویژه در نیم فصل دوم، صدر را از سپاهان پس گرفتند و برای هشتمین بار در لیگ برتر ایران قهرمان شدند.

با همین عدد، پرسپولیس پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ برتر ایران در 22 دوره اخیر محسوب می گردد. از این تعداد قهرمانی باید نقش دو سرمربی را پررنگ تر دید: برانکو ایوانکوویچ و یحیی گل محمدی. هر دو توانسته اند با پرسپولیس سه قهرمانی در لیگ برتر ایران به دست بیاورند. برانکو سال هاست که از پرسپولیس جدا شده و سرخ های تهرانی پس از او ابتدا گابریل کالدرون و سپس یحیی گل محمدی را به کار گماشتند.

هر دو مربی نتایج خوبی گرفتند، ولی عمر حضورشان در پرسپولیس متفاوت بود. کالدرون به تیم شخصیت لازم را بخشید و در مدت زمان کوتاهی که در پرسپولیس حضور داشت توانست فلسفه فوتبالی اش را به دل تیم انتقال دهد. مسائل بر سر راه انتقال پول و پرداخت دستمزد این مرد آرژانتینی باعث شد او خیلی زود ایران را ترک کند و یحیی از پدیده مشهد به عنوان سرمربی نو پرسپولیس از راه برسد. از زمانی که این مربی ایرانی سکان راهنمایی پرسپولیس را بر عهده گرفت، این تیم در کسب جام روند قابل قبولی داشته است. پرسپولیس همین فصل با یحیی گل محمدی سه گانه را برد تا پس از لیگ برتر و جام حذفی، به طور اتوماتیک قهرمان سوپرجام ایران گردد. این آخری را بدون آنکه حتی بازی کند به دست آورده، چون مطابق با قانون، تیمی که بتواند لیگ برتر و جام حذفی را در یک فصل ببرد، خودبه خود قهرمان سوپرجام هم می گردد.

به هر روی، گل محمدی با همین عناوین، یکی از پرافتخارترین سرمربیان لیگ است؛ او پیش از جام هایی که با پرسپولیس به دست آورده، دو عنوان قهرمانی دیگر هم در جام حذفی در کارنامه داشت که آن ها را پربارتر هم کرد.

موضوعی که حالا محل بحث شده و تا حدودی نگرانی طرفداران پرسپولیس را رقم زده این است که صحبت های اخیر یحیی به گونه ای بوده که قصد همکاری با پرسپولیس در فصل پیش رو را ندارد. او یکی، دو بار عنوان نموده ممکن است نیم فصل استراحت کند و از نیم فصل دوم به تیم دیگری برود. این اظهارنظر در حالی به وسیله او رسانه ای شده که هنوز یک سال دیگر از قراردادش به جای مانده است.

تعیین نیست یحیی که پیش از این هم نشان داده بود مرد روز های سخت است، چرا وارد این بازی شده و حرف از رفتن زده است. درست است که او سال دشواری را سپری کرد و بخشی از تمرکزش را پای حوادث و اتفاقات اجتماعی سال پیش از دست داد، ولی تصمیم به جدایی بعد از کسب سه گانه تا حدودی عجیب به نظر می رسد.

اینجا نظریات مختلفی مطرح شده که احتیاج به واکاوی دارد. عده ای فشار روحی بیش از مقدار بر سرمربی پرسپولیس را پیش کشیده و می گویند او برای دوام آوردن در این عرصه احتیاج به استراحت دارد. حتی تعدادی از قدیمی های پرسپولیس هم به این موضوع ورود نموده اند که اگر یحیی به استراحت احتیاج دارد بهتر است به تصمیم او احترام گذاشته گردد.

دسته دوم آن هایی هستند که اعتقاد دارند زمان بندی یحیی گل محمدی برای بازگشت به فوتبال در نیم فصل دوم سال بعد، طوری تنظیم شده که می خواهد بدون دردسر سرمربی تیم ملی ایران گردد. این نظریه، ولی چندین خلأ مهم دارد؛ اول اینکه تضمینی نیست تیم ملی با امیر قلعه نویی در جام ملت های آسیا نتایج بدی بگیرد و سرمربی سابق گل گهر از کار برکنار گردد. از آن مهم تر انتخاب همین قلعه نویی نشان داد که احتیاج نیست یک مربی حتما بی کار باشد تا راهنمایی تیم ملی به او سپرده گردد. یحیی می تواند به کارش در باشگاه ادامه دهد و بعد در صورت تمایل راهنمایی تیم ملی را بر عهده بگیرد و از جمع پرسپولیسی ها خارج گردد.

نکته اصلی در این زمینه، ولی جایی است که اصلا به آن اشاره نشده است. واقعیت امر اینجاست که یحیی گل محمدی به واسطه مواضع و فعالیت های اجتماعی اش در التهابات اخیر جامعه، گزینه راهنمایی تیم ملی نیست. چه بسا اگر بود باید جلوتر از امیر قلعه نویی در همین روزها، به عنوان سرمربی تیم ملی کار می کرد. نباید فراموش کرد نام او حتی در جایی که حمید مطهری و ساکت الهامی گزینه تیم ملی بودند در لیست قرار نداشت. ضمن اینکه یحیی هم پیش تر عنوان نموده بود اگر پیشنهاد تیم ملی می رسید آن را به خاطر شرایطی که در پرسپولیس دارد رد می کرد؛ البته اگر تمام واقعیت را در این مورد گفته باشد.

نظریه سوم در ماجرای خداحافظی احتمالی یحیی از پرسپولیس می تواند برگرفته از سیاست فنی او باشد؛ یحیی به خوبی حس نموده برای جاودانه شدن در فوتبال ایران باید پرسپولیس را قهرمان آسیا کند. با وجود این، ولی وضع قوانین نو دست و پایش را بسته است. در شرایطی که تیم های حوزه خلیج فارس، خاصه عربستانی ها، همین روز ها در پی شکار ستاره های مطرح جهان هستند، در ایران دو، سه قانون عجیب وضع شده که پرسپولیسی ها را از رسیدن به هدف آسیایی شان محروم می نماید. مثلا عنوان شده که سقف بودجه یک باشگاه باید 300 میلیارد تومان باشد و از آن بدتر اینکه باشگاه ها اجازه بستن قرارداد دلاری را هم نخواهند داشت!

اگرچه بند اول به مقدار کافی بحث برانگیز است، ولی مورد دوم علاوه بر مباحث مربوطه، خنده دار هم به نظر می رسد. تصور اینکه یک بازیکن حرفه ای در کلاس جهانی، با قرارداد ریالی به ایران بیاید و بخواهد در آسیا برای پرسپولیس بازی کند، حسابی غریب است. ضمن اینکه برای تشریح شرایط احتیاج به تصویرسازی نیست. همین حالا یکی از برترین مهره های این تیم قرارداد دلاری دارد: گئورگی گولسیانی. این مدافع گرجستانی رسما اعلام نموده با قرارداد ریالی حاضر به تمدید قراردادش با پرسپولیس نیست.

در کنار این مورد، دستیاران یحیی که نقش مهمی در قهرمانی های این فصل پرسپولیس داشتند هم خارجی هستند: اوسمار ویرا، پپه لوسادا و وسلی ننکا. ویرا که در نقش دستیار اول یحیی و مغز متفکر کادر فنی پرسپولیس در فصل اخیر فعالیت می کرد، در حالی به نقطه انتها قراردادش با پرسپولیس رسیده که سرخ پوشان مرکز برای تمدید قرارداد این مربی برزیلی با چالش ممنوعیت امضای قرارداد دلاری روبرو هستند. شرایطی که مشابه آن برای ننکا و لوسادا هم اتفاق افتاده است. این احتمال وجود دارد که یحیی آگاهانه فرضیه جدایی اش از پرسپولیس را مطرح نموده باشد به این امید که بتواند برای تقویت ساختار تیمش امتیازاتی به دست بیاورد.

چالش اصلی در این بین، ولی همان بحث کلی است که مسئولان باشگاه و در سطحی بالاتر، مدیران وزارت ورزش، باید برای حفظ این سرمربی در پرسپولیس، کوشش نمایند. واقعیت امر این است که در بین مربیان کنونی شاغل در لیگ برتر، مربی ایرانی ای بهتر از یحیی برای پرسپولیس وجود ندارد. او علاوه بر تمامی ویژگی ها از لحاظ فنی هم توانایی هایش را ثابت نموده و بعید است در آینده ای کوتاه، مربی ای بتواند مانند یحیی برای پرسپولیس نتیجه بگیرد. اگر دغدغه، مسائل و موارد فنی است، پسندیده است تا این مسائل برطرف گردد تا برترین مربی ایرانیِ این روز های فوتبال ایران بدون دغدغه به کارش در پرسپولیس ادامه دهد. حتی اگر احتیاج او داشتن قرارداد طولانی مدت با باشگاه است، باز هم به واسطه اعتبار فنی این مربی، به نظر می رسد این خواسته چندان غیرمنطقی نباشد.